Cera i jej rodzaje cz.3

Na wstępie chciałabym Was przeprosić, że post ukazuje się dopiero dzisiaj, ale niestety choroba rozłożyła mnie na łopatki i nie miałam siły do siedzenia przed monitorem.

Dzisiaj trzecia i ostatnia część postu na temat rodzajów cery. Chciałabym się skupić na najczęściej spotykanych schorzeniach skóry i krótko je opisać.
Nie będę się zagłębiała w szczegóły, będzie to ogólna, krótka charakterystyka.

Źródło: Free image courtesy of FreeDigitalPhotos.net

Łojotok

Zdrowa skóra ma swój naturalny płaszcz hydrolipidowy, a na jej powierzchni zawsze powinna być warstwa łoju produkowanego przez nasze gruczoły łojowe. Gdy gruczoły te są nadreaktywne, mogą powodować zwiększoną produkcję łoju. Najczęściej z nadmiernym wydzielaniem łoju mamy do czynienia w okresie niemowlęcym oraz później, w okresie dojrzewania płciowego. Skóra dotknięta tą przypadłością mocno się świeci, na jej powierzchni zbiera się zbyt duża ilość sebum, jest tłusta. Łojotok może w efekcie prowadzić do poważniejszych zmian jak zapychanie porów czy trądzik.

Ze względu na zróżnicowane pochodzenie tej przypadłości, różnie można ją również leczyć. W leczeniu używa się witamin (jeśli to ich niedobór jest jego powodem), hormonów, wprowadzając właściwą dietę, klimatycznie (spacery na świeżym powietrzu, higieniczny tryb życia) czy też miejscowo (kosmetyki i preparaty stosowane w pielęgnacji cery tłustej). W przypadku problemów występujących na innych niż twarz częściach ciała, dobre efekty przynoszą kąpiele ziołowe z zastosowaniem rumianku, łopianu czy dziurawca.

Trądzik pospolity

Powstaje na podłożu cery tłustej, najczęściej występuje u osób w okresie dojrzewania, ale może występować również w późniejszym wieku. Zmiany najczęściej pojawiają się na twarzy, plecach, klatce piersiowej, choć może się pojawiać na całym tułowiu schodząc aż na pośladki i uda.

Podobnie jak przy skórze łojotokowej, przyczyny powstawania trądziku mogą być różne, od czynników genetycznych, poprzez zaburzenia hormonalne aż po przyczyny na podłożu bakteryjnym.

Według niektórych dermatologów przy leczeniu skóry trądzikowej należy uważać nie tylko na kosmetyki, ale również na dietę, spożywać duże ilości świeżych warzyw, owoców, unikać tłuszczy zwierzęcych a dietę uzupełniać dodatkowo witaminami, zwłaszcza A, B2 i B6. Obecnie wielu dermatologów i kosmetologów uważa, że dieta nie ma większego wpływu na stan cery.

Podstawowym warunkiem skutecznej terapii jest systematyczność i duża cierpliwość. Przy oczyszczaniu cery dobre efekty przynosi glinka zielona, która wyciąga wszystkie zanieczyszczenia na zewnątrz powodując początkowo pogorszenie stanu skóry, jednak oczyszcza ona głęboko, dzięki czemu na długi czas powoduje uspokojenie objawów.

W codziennej pielęgnacji należy unikać tłustych mleczek, a także preparatów na bazie alkoholu, które choć początkowo mogą pomagać, z czasem przesuszą skórę powodując jeszcze większe wydzielanie sebum, a więc w efekcie nasilenie problemu. Przy cerze trądzikowej bardzo ważne jest jej regularne oczyszczanie a także złuszczanie, w przypadku aktywnych wykwitów ropnych nie powinno się używać peelingów ziarnistych, które mogą roznosić problem na zdrowe miejsca. Raczej używajcie peelingów enzymatycznych, które choć są delikatniejsze, zapobiegną rozprzestrzenianiu zmian ropnych. Zmian takich nie należy również samodzielnie oczyszczać.

Każdorazowo jednak przy cerze trądzikowej niezbędna jest wizyta u dermatologa, który pomoże określić z jakim trądzikiem mamy do czynienia, a także dobierze odpowiednią pielęgnację.

Trądzik różowaty

Jest to przypadłość zaliczana do nerwic naczynioruchowych skóry twarzy. Do podstawowych objawów należy nawrotowy lub stały rumień twarzy, wysiew grudek lub krostek, przerost gruczołów łojowych. Trądzik różowaty powstaje na podłożu skóry tłustej, jednak przyczyny jego powstawania nie są do tej pory znane. Wiadomo jednak, że mogą go wywoływać m.in. zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zaburzenia hormonalne czy też zaburzenia naczynioruchowe.

Choroba przebiega w fazach, które mogą następować po sobie lub też się na siebie nakładać:

faza 1 – zmiany o charakterze rumieniowym, przemijające zaczerwienienie twarzy

faza 2 – zaczerwienienia utrzymują się coraz dłużej, z czasem stale, powstają teleangiektazje

faza 3 – w obrębie zapalnych ognisk pojawiają się zapalne grudki lub/i płytkie krosty czy wykwity mieszane.

Trądzik ten występuje tylko w obrębie skóry twarzy, a zmiany pojawiają się zazwyczaj najpierw w okolicach nosa, rozprzestrzeniając się z czasem na policzki, czoło i brodę, na końcu schodząc w okolice szczęki.

W leczeniu wykorzystuje się prąd stały (galwanizację), lampę sollux z niebieskim filtrem oraz jonoforezę z zastosowaniem witaminy C, wapnia i wyciągu z ruty.

Zalecenia pielęgnacyjne są identyczne jak w pielęgnacji skóry naczyniowej.

Źródło: Free image courtesy of FreeDigitalPhotos.net

Skóra atopowa

Atopia to genetyczna skłonność skóry do zmian alergicznych. Skóra taka charakteryzuje się nadmierną suchością, zgrubiałym naskórkiem, mniejszą ilością gruczołów potowych a także nadwrażliwością na działanie substancji drażniących. Osoby z atopowym zapaleniem skóry są bardziej narażone na alergeny wziewne, wykazują się dużą nadwrażliwością na kosmetyki oraz substancje zapachowe.

W pielęgnacji takiej skóry zaleca się stosowanie kosmetyków hipoalergicznych, duże znaczenie ma odpowiednia pielęgnacja i właściwe nawilżanie skóry.

Obecnie na rynku dostępnych jest wiele kosmetyków dla osób z cerą atopową.

Kasia